Umut Ettikçe Özgürsünüz

Bilen bilir, koyu bir Fenerbahçe taraftarıyımdır. İtiraf ediyorum fanatik derecesinde olabilirim. Son dönemlerde, özellikle Fenerbahçe' nin başarıları arttıkça daha da bir takip eder oldum. Tabi bu durumdan en çok Barış şikayetçi. "Eskiden böyle değildin" diyor, ama gerçek şu ki eskiden Fenerbahçe böyle değildi. Neyse bugün Fenerbahçe' nin belki de şampiyonluğunu ilan edeceği Galatasaray maçı vardı. Kazananın %99 şampiyon olacağı bir maç. Ve ben bugün kendimce çok güzel bir "değişim" gösterdim. Maçı izlemedim. Hatta maç aklıma bile gelmedi diyebilirim. Onun yerine Pazar akşamı filmi olarak uzun zamandır seyretmeyi planladığım ve bugüne kadar seyretmediğim için kendime çok kızdığım "The Shawshank Redemption - Esaretin Bedeli" filmini izledim Barış ile. Tüm yılların en iyi filmleri listesinde 2 numara olan, Stephen King uyarlaması bu yapıtı, 14 yıldır nasıl oldu da atlamışım kendime inanamıyorum. Eğer benim gibi bu filmi izlememiş kendini bilmez kaldıysa bir zahmet diyorum. Oyunculuk mu, senaryo mu, müzik mi, diyaloglar mı, nedir bu filmi güzel yapan karar veremedim. Herşeyiyle mükemmel bir film. Ayrıca bu 1994 yılında bir gizem olduğunu düşünüyorum artık, neden mi?

• The Shawshank Redemption (1994)
• Pulp Fiction (1994)
• Leon (1994)
• Natural Born Killers (1994)
• Forrest Gump (1994)
• Mavi, Beyaz, Kirmizi (1994)
• Dumb and Dumber (1994)
• Speed (1994)
• The Lion King (1994)
• The Crow (1994)

Maçın sonucu ne mi oldu? Bugün yenildik ama hiç üzülmedim, üzülmeyi yarın gazetelere bakarken yaşamaya bıraktım. Şu an filmin bende bıraktığı neşeyi, coşkuyu yaşıyorum. Hem umudun en güzel işlendiği filmi izledikten sonra, daha hiç bir şey bitmiş sayılmaz, değil mi?

Red : Let me tell you something my friend. Hope is a dangerous thing. Hope can drive a man insane. . . .
Andy: Remember Red, hope is a good thing, maybe the best of things, and no good thing ever dies.

"Korktukça tutsak, umut ettikçe özgürsünüz . . ."