Love is here

ODTÜ' den bir Starsailor geçti bugün. Biz de oradaydık. Yaw James Walsh sen nasıl bir insansın ya da insan mısın? O nasıl bir sestir, o nasıl bir sahne performansıdır anlamadım. Süper bir konserdi. İnanılmaz eğlendik, her zaman dediğim gibi bu ingiliz müzik grupları bambaşka. Yalnız hep yakınırdık Ankara' ya neden doğru düzgün gruplar gelmiyor, konserler vermiyor diye, bugün anladım ki gelmemekte çok haklılar. Yaw starsailor gibi bir grup gelmiş, bir avuç insan dinliyoruz konseri, James de baktı bu kadar az insan var herhalde burada tanınmıyoruz diye düşünmüş olacak "Good evening, we are Starsailor" diyerek kendilerini tanıtma ihtiyacı hissetti. Konser boyunca sürekli türkçe "teşekkürler" demesi ayrı bir hoştu, ama asıl daha da güzel olanı adamların konsere çıkmadan önce stadyumun çimlerinde top oynamalarıydı ki kimse de farketmemiş! Böyle uçuk bir grup anlayacağınız bu Starsailor.

Şimdik, bu grubu hiç bilmeyenlere, tanımayanlara, dinlemeyenlere tavsiyem "Love Is Here" albümlerini, alıp dinlemeleri. Bütün şarkıları tekrar tekrar dinleme ihtiyacı hissedeceğinizi, James in sesi eşliğinde bambaşka dünyalara gideceğinizi garanti ederim. Bu albümdeki tüm şarkılar inanılmaz ama ben özellikle "coming down" isimli parçayı ayrı bir özenle dinlemenizi tavsiye ediyorum. Elbette canlı dinlemek apayrı bir zevk, ama ne yazıkki bir daha Türkiye' ye 400-500 kişiye konser vermeye geleceklerini sanmıyorum.

Must I always take a back seat?
Must I always be your clown?
Did you ever really love me?
Were you always coming down?